تجارت در ایتالیا

کسب و کار در ایتالیا

هماهنگی قبل از هر گونه قرار ملاقات الزامی است. بازدیدکنندگان باید به یاد داشته باشند که وزارتخانه‌ها و بیشتر ادارات دولتی در ساعت 13:45 تعطیل می‌کنند، و بجز با تعیین وقت قبلی ویژه، امکان ملاقات با مقامات در بعد از ظهر وجود ندارد. لباس مناسب در قرارهای کاری برای زنان و مردان کت و شلوار است که برای مردان همراه با کراوات و برای خانم‌ها به همراه لوازم جانبی شیک خواهد بود. وجود اتیکت طراحان خاص بر روی لباس هیچ مشکلی ندارد.

در هنگام سلام دادن افراد به صورت رسمی با هم دست می‌دهند (روبوسی فقط برای دوستان و خانواده معمول است) و کارت ویزیت رد و بدل می‌کنند. درصورت امکان بهتر است که یک طرف آن انگلیسی و طرف دیگر کارت به ایتالیایی نوشته شده باشد، توضیحات چاپی شرکت باید به ایتالیایی ارائه شود. بازدیدکنندگان تجاری باید همکار ایتالیایی خود را با عنوان lei (شکل مودبانه شما) خطاب کنند، مگراینکه خودشان جور دیگری خواسته باشند و البته همکاران باید با نام خانوادگی و عنوان محترمانه آکادمیک/حرفه‌ای یکدیگر را خطاب کنند.

بااینکه برخی از جوامع تجاری در ایتالیا به زبان انگلیسی یا فرانسه صحبت می‌کنند، اما ایتالیایی زبان غالب است. ایتالیایی‌ها همیشه قدر بازدیدکننده ای را که تلاش می‌کند به زبان آنها صحبت کند می‌دانند حتی اگر ضعیف باشد. برای همین است که اغلب در استخدام مترجم احتیاط می‌کنند تا سو تفاهم‌ها را به حداقل برسانند.

روابط شخصی بسیار مهم است و خیلی بعید بنظر می‌رسد که قبل از اینکه اعتماد بین دو طرف ایجاد شود تصمیم‌گیری اتفاق بیفتد. یک نهار کاری فرصتی ایده‌آل برای ایجاد روابط است و یک صحبت کوتاه بخشی ضروری در هر جلسه کاری محسوب می‌شود.

خیلی اوقات جلسات دیر شروع می‌شوند و بیش از زمان مقرر طول می‌کشند و مطرح کردن ساعت مقرر پایان جلسه بی‌ادبی محسوب می‌شود، مگراینکه برای یک قرار مهم باشد.

در شهر میلان کسب و کارها اغلب تمایل دارند در حالت رسمی و با سرعت کارها را جلو ببرند، درحالیکه در شهرهای جنوبی‌تر مانند فلورانس، رم و ناپل اغلب جلسات به سمت یک نهار طولانی هدایت می‌شود. در شمال ساعات اداری استاندارد روزهای دوشنبه تا جمعه از ساعت 9 تا 17 با یک وقفه یک ساعته برای نهار است؛ درحالیکه در جنوب غالبا برای نهار یک استراحت دو ساعته درنظر گرفته می‌شود و ساعات کاری از 8 صبح تا 19 است.

ساعات کاری:

دوشنبه تا جمعه 8 تا 17.

اقتصاد:

ایتالیا دارای یک اقتصاد متنوع با نرخ بالای سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) است. با اینکه کشاورزی سنتی در ایتالیا رواج داشت اما این کشور پس از سال 1945 به سرعت به سمت صنعتی شدن حرکت کرد تاجاییکه امروزه کمتر از 5% جمعیت آن به کشاورزی مشغول هستند. اکثریت این جمعیت ساکن جنوب ایتالیا هستند که بطور قابل ملاحظه‌ای فقیرتر از دیگر نقاط کشور هستند. محصولات اصلی کشاورزی چغندر قند، گندم، گوجه فرنگی و میوه (بخصوص انگور که بیشتر برای تولید شراب استفاده می‌شود و ایتالیا تولیدکننده پیشرو در این زمینه است) هستند.

در اقتصاد ایتالیا نیز مانند اقتصاد بسیاری از کشورهای اروپای غربی، امروزه صنعت گردشگری نقش مهمی در کنار سایر صنایع خدماتی و تولیدی مانند خدمات مالی، خودرو، مد و طراحی ایفا می‌کند. ایتالیا همچنان به شدت به صادرات کالاهای تولیدی خود ادامه می‌دهد. از نقاط قوت خاص این کشور می‌توان به تکنیک‌های پیشرفته ساخت و ساز، سیستم‌‌های چیده شده حرفه‌ای، طراحی با کیفیت بالا و مهندسی دقیق اشاره کرد. بیشتر مواد خام صنعتی و بیش از 75% مصالح موردنیاز برای انرژی‌ها وارداتی هستند.

از سال 2000 روند رشد اقتصاد ایتالیا کند شده است و این کشور ضربه سختی از اثرات بحران اقتصادی سال 2008 و پس از آن بحران منطقه یورو خورد. بین سال‌های 2007 تا 2011 اقتصاد این کشور 6.76% کوچکتر شد و بدهی‌های عمومی آن به 120% تولید ناخالص داخلی در سال 2012 افزایش داشته و نرخ بیکاری تا 10.8% بالا رفته است. با اینحال از آنجاییکه اکثر بدهی‌های عمومی ایتالیا مربوط به اتباع آن و متعلق به سپرده‌های شخصی ثروتمندان جامعه است اقتصاد ایتالیا یکی از امن‌ترین اقتصادها در میان دیگر کشورهای اروپایی است.

به عنوان یک نتیجه‌گیری کلی باتوجه به اقدامات ریاضتی که در سال 2011 تصویب شد، ایتالیا در سال 2013 کسری بودجه 0.1% را هدف اصلی خود قرار داد. میانگین تورم در سال 2012، 3.1% بوده است.

محصولات صادراتی اصلی:

تولیدات مهندسی، پارچه و لباس، ماشین‌آلات تولید، وسایل نقلیه موتوری و تجهیزات حمل و نقل.

محصولات وارداتی اصلی:

تولیدات مهندسی، مواد شیمیایی، تجهیزات حمل و نقل، محصولات انرژی و مواد معدنی.

شرکای تجاری اصلی:

آلمان، فرانسه، آمریکا، اسپانیا و انگلیس.

‌برقراری تماس در ایتالیا

تلفن:

استفاده از کیوسک‌های تلفن فقط با کارت تلفن امکانپذیر است که در دفاتر پست، توتون‌فروشی‌ها و برخی روزنامه‌فروشی‌ها قابل خریداری می‌باشد.

تلفن همراه:

قرارداد رومینگ با اکثر شرکت‌های بین المللی تلفن همراه وجود دارد و پوشش خوب است.

اینترنت:

رم، ونیز، میلان و بولونیا از شهرهایی هستند که در حال حاضر در سرتاسر آن اینترنت وایفای قابل دسترس است. همچنین در اکثریت هتل‌ها و اقامتگاه‌ها اینترنت رایگان وجود دارد. در بسیاری از کافی‌نت های شهری هم برای هر ساعت استفاده از اینترنت 2 تا 3 یورو دریافت می‌شود.

پست:

سیستم پستی ایتالیا با تاخیر انجام می‌شود. نامه‌ها بین ایتالیا و دیگر کشورهای اروپایی معمولا بین 7 تا 10 روز به مقصد می‌رسند. تمبرها در ادارات پست و توتون‌فروشی‌ها فروخته می‌شوند. تمبرهایی که در داخل شهر واتیکان صادر می‌شود تنها در داخل مرزهای آن قابل قبول است.

ساعات کاری دفاتر پست:

دوشنبه تا جمعه 8:30 تا 17:30، شنبه‌ها 8:15 تا 13:45. دفاتر کوچک‌تر ممکن است ظهرها در طول هفته بسته باشند.

رسانه‌های جمعی:

روزنامه‌های ایتالیا به شدت ناحیه‌ای هستند البته بیشتر مقالات آنها در میلان تهیه می‌شوند. مطبوعات در این کشور آزاد هستند اما باید رابطه قوی با دولت داشته باشند، بخصوص رسانه‌هایی مانند رادیو و تلویزیون. RAI یک شبکه رادیو تلویزیونی ملی است که تحت تاثیر نفوذ گروه‌های سیاسی است و شرکت رسانه‌ای بزرگ خصوصی مدیاست  Mediaset که توسط نخست وزیر سابق سیلویو برلوسکونی کنترل می‌شود. از جمله مهم‌ترین روزنامه‌های ایتالیایی می‌توان به Corriere della Sera (میلان)، Il Messaggero (رم)، La Repubblica (رم)، La Stampa (تورین) و Il Mattino (ناپل) اشاره کرد. The Informer یک راهنمای آنلاین به زبان انگلیسی برای مهاجرانی است که در ایتالیا زندگی می‌کنند.

مطبوعات:

روزنامه L'Osservatore Romano هرروز در شهر واتیکان منتشر می‌شود و هر هفته نسخه‌‎ای به زبان انگلیسی و زبان‌های بین المللی دیگر چاپ می‌کند.

تلویزیون:

شبکه سراسری Vatican Radio بصورت روزانه برنامه دارد. این برنامه‌ها به 34 زبان پخش می‌شوند و توسط موج کوتاه، موج متوسط، FM و بصورت ماهواره ای به خارج از واتیکان ارسال می‌شوند.