تاریخ، زبان و فرهنگ فرانسه

فرهنگ و زبان از قدیم نقش اساسی در سرشت مردم فرانسه داشته‌، به طوري که دولت فرانسه زودتر از ديگر دولت‌ها به اهميت آن براي قدرت سياسي پي برده است. 
زبان فرانسه که از تغییر شکل تدریجی زبان لاتین به وجود آمده است از قرن سیزدهم میلادی اهمیت پیدا کرد و در حدود سال 1800 به اوج عظمت خود رسید. در اکثر کشور‌های جهان فرانسه پس از انگلیسی مقام دوم را داراست.
ريشليو در سال 1635 با تاسيس آکادمي‌فرانسه ، اولين آکادمي ‌دولتي در اروپا، بنيانگذار مرکزي شد که امروزه از آن به عنوان سياست فرهنگي نام مي‌برند. ريشليو با اين کار سنت فرانسوي خاصي را بنيان نهاد که طبق آن دولت مراقبت از حيات فرهنگي و گسترش آن را وظيفه ذاتي خود مي‌داند. 
از اينرو، مداخله فرهنگي با اين وسعت ، سابقه ی درخشان چند صد ساله در فرانسه دارد و تغيير نظام‌هاي سياسي از سلطنت تا انقلاب و از امپراتوري تا جمهوري، تغييري در آن به وجود نياورده است. در زمان جمهوري پنجم به رهبري ژنرال دوگل، سرانجام اين دخالت‌ها حالتي سازماني يافت و وزارت فرهنگ فرانسه به رهبري آندره مارلو در سال 1959 تاسيس شد.
تاريخ سياست فرهنگي كشور فرانسه از زمان طرح‌ريزي آن در قرن شانزدهم تاكنون، نمايانگر نقش محوري دولت در ارتقاء و ساماندهي دانش، هنر، فرهنگ و شكل‌گيري تدريجي ساختارهاي وزارتخانه‌اي و تصويب بودجه‌هاي ملي بوده است.
به عنوان مثال مي‌توان به تاسيس كتابخانه ملي فرانسه، تاسيس دبيرخانه هنرهاي زيبا در قرن نوزدهم و تاسيس موزه هنري لوور اشاره كرد.
فرانسه به علت بالا بودن سطح سواد مردم، فرهنگ غنی، برخورداری از وضع مطلوب اقتصادی و بهداشتی و گسترده بودن بیمه‌های اجتماعی که امنیت و رفاه اجتماعی را به همراه دارد، در وضعیت خوبی به سر می‌برد ولی با این وجود هم اکنون از نظر اجتماعی با مشکلات فراوانی نظیر اعتیاد به الکل و مواد مخدر به خصوص در قشر جوان، افزایش تعداد سرقت و دیگر جرایم، بیکاری، خودکشی و … دست به گریبان است. 
بسیاری از مشکلات مردم فرانسه در اصل ریشه‌ی ارزشی دارند. ارزش‌های حاکم بر جامعه‌ی فرانسه به علت تضعیف نقش مذهب بی‌اعتبار شده و جای خود را به ضد ارزش‌ها داده است.
عدم علاقه به ازدواج نوع دیگری از زندگی زوجین را به وجود آورده است و آن زندگی مشترک بدون ازدواج است و در حال حاضر 2 میلیون زوج با این روش در فرانسه با هم زندگی می‌کنند.