تاریخ، زبان و فرهنگ کنیا

اغلب تاریخ شناسان اعتقاد دارند که دوران مستعمراتی کنیا از زمان تحت‌الحمایه شدن سلطان زنگبار توسط آلمانها در سال ۱۸۸۵ و تأسیس کمپانی امپراطوری بریتانیا – شرق آفریقا در سال ۱۸۸۸، شروع شده‌است. سپس بریتانیا اقدام به احداث خط آهن اوگاندا – کنیا کرد که با وجود مخالفت قبایل مختلف، بویژه مردم ناندی به رهبری «اورکویوت» از سالهای ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۵، موفق به ساخت آن شد.

با آغاز جنگ جهانی اول در اوت ۱۹۲۴، دولتمردان آفریقای شرقی بریتانیا و تانزانیا، توافقنامه آتش‌بس را امضا کردند که مناطق مستعمراتی دور از جنگ مستقیم باشد. هر چند کلنل پل وان لتو ووربک پس از بدست گرفتن فرماندهی ارتش آلمان، تصمیم گرفت تمامی منابع بریتانیایی را محاصره کند. با شکست دادن نیروی دریایی بریتانیا، آلمانها، تجهیزات بریتانیا را تصرف کردند. او سپس به مدت یازده روز در زامبیا بود تا عهدنامه صلح در ۱۹۱۸ به امضاء رسید. برای خارج کردن وان لتو از سرزمین‌های داخلی، بریتانیا، ارتش هند را به کمک کشتی‌های متعدد به آنجا منتقل کرد. آنها به کارگران بسیار زیادی نیاز داشتند تا تجهیزات و آذوقه را با پای پیاده به مناطق داخلی حمل کنند. سرانجام گروه‌های حمل و نقل شکل گرفتند و بیش از ۴۰۰۰۰۰ آفریقایی، بهای سیاست طولانی مدت را پرداخت کردند.

کنیا، کشوری با فرهنگهای متفاوت است. فرهنگ‌های قابل توجه شامل ساحیلی در مناطق ساحلی، پاستورالیست در شمال و جوامع مختلف در مرکز و غرب می‌باشد. امروزه فرهنگ ماسای به خاطر صنعت توریسم بخوبی شناخته شده‌است هر چند که فقط یک قبیله کوچک است.

بغیر از پرچم ملی، کنیا تاكنون فاقد لباس ملی است . با داشتن بیش از ۴۲ فرهنگ مختلف، کنیا مراسم و آیین‌های سنتی مخصوص به خود را دارد.

انگليسی زبان‌ رسمي‌ و‌ ابزار اصلی‌ آموزش‌‌ و‌ زبان‌ ارتباطات‌ در زمينه‌ تجارت‌، سياست‌، مكاتبات‌ دولتي‌، دادگاهها‌ و غيره‌ است. زبان‌ سواحيلي‌ در حقيقت‌ زبان‌ ملي‌ كشور كنيا ميباشد و اكثريت‌ قريب‌ به‌ اتفاق‌ مردم‌ به‌ آن‌ تسلط دارند. در عین حال جمعيت‌ کنيا با 80 زبان‌ بومي‌ تكلم‌ مي‌نمايند. زبانهايي‌ كه‌ مردم‌ كنيا استفاده‌ مي نمايند به چند گروه تقسيم مي شوند.

 - گروهي که متعلق به نژاد بانتو بوده که خود داراي چندين زبان مي باشند. در بين‌ زبانهاي‌ قومي‌ و نژادي‌ زبان‌ کيكويو رايج‌ ترين‌ زبان‌ و سپس‌ زبانهاي‌ كيكامبا و لوو بيشترين‌ نفوذ را در كنيا با تكثر زباني‌ دارا مي‌باشند.

 - گروهي که وابسته به اقوام مهاجر از صحراي آفريقا و سودان مي باشند و در ميان قبايل لوو و ماسايي تکلم مي شود.

 - گروه بوميان سوماليايي تبار که زبان آنان بنام زبان Cushitic، بهمراه اروپايي‌هاي‌ غير بومي ‌و آسيايي‌ها است.

 سواحيلي ريشه در زبان بانتو دارد که از کيلوا واقع در ساحل جنوبي تانزانيا و لامو واقع در ساحل شمالي کنيا سرچشمه گرفته است. نام kiswahili از ريشه عربي sahel اخذ شده و در زبان بانتو، به معني زبان مردم سواحل اطلاق ميشود. ريشه اين زبان را در شاخه اي از زبان بانتو بنام سباکي SABAKI که مادر تمامي زبانهاي سواحل از شرق تا جنوب و منطقه غرب آفريقا است ميدانند. کلمات عربي بيشترين کلماتي میباشد که وارد مفردات زبان سواحلي شده است، عاريت از کلمات فارسي نيز در زبان سواحلي رايج است. زبان انگليسي در عصر حاضر داراي نفوذ زيادي در زبان سواحليي مي باشد. سواحيلي در كشورهاي سومالي، كنيا، تانزانيا، اوگاندا، زنگبار، رواندا، بروندي، مالي، زامبيا، شمال موزامبيك و شرق كنگو تكلم میشود و فراگيرترين زبان در آفریقا است. زبان سواحيلي بر خلاف سایر زبانهای آفریقایی منحصر به یک قبيله و يا يک نقطه جغرافيايي خاص نبوده، بنحوی که هم اکنون بیش از 200 ميليون نفر در شرق، مرکز و بخشي از غرب آفريقا با اين زبان صحبت مي نمايند.