غذاهای کنیا

: غذای مردم در نواحي مختلف بستگي به شرايط اقليمي و نوع زندگي  قبايل، درآمد و اينکه چه نوع غذایی را دوست دارند بستگي دارد. غذاي مردم سواحل بنام سواحيلي ديشز ميباشد. غذاي اين مردم ترکيبي متنوع از غذاهای عربي، هندي و محلي است که با مهارت زيادي طبخ ميشود. انواع ماهي، برنج، نان Chapati و Mandazi که توسط آرد تهيه ميشود، انواع برياني و سرانجام معروفترين غذاي مورد علاقه مردم سواحل Pilau است. مردم اين منطقه در طبخ غذا از نارگيل استفاده مي نمايند. بدلیل علاقه مردم سواحل به زندگي در شهرها، رستوران ها و قهوه خانه هاي بسياري در شهرهاي ساحلي وجود دارد که مردان اوقات فراغت خود را در آنها مي گذرانند. مردم منطقه بدليل اينکه مسلمان هستند در اينکه چه مواد غذايي را استفاده نمايند از احکام اسلامي تبعيت مي نمايند. مردم مناطق شمالشرقي کنيا شامل قبايل سومالي، رنديله و بورانا دامدار و کوچ نشين هستند. غذاي اصلي آنان شير است. اين دامداران از شير دام های خود ماست و روغن تهيه ميکنند. غذاي ديگر گوشت است که بطرز ويژه اي پخته میشود، سپس گوشت را در داخل پوست گاو قرار مي دهند، اين گوشت قرمه که نام محلي آنNyirnyiri است تا مدت سه ماه قابل مصرف می باشد. همچنين از غذاهاي اصلي آنها نان بزرگ و نازکي بنامAnjera است که غذايي اتيوپيايي است. بدليل اينکه اکثريت مردم اين منطقه مسلمان هستند ضوابط شرعي بر چگونگي مصرف مواد غذايي آنها حاکم است. مردم منطقه استان مرکزي که در اطراف کوه کنيا شامل قبايل کيکويو، امبو، مرو و کامبا هستند همگي کشاورز مي باشند. غذاي اصلي آنان را حبوبات تشکيل ميدهد. غذاي اصلی اين مردم Githeri نام دارد که توسط ذرت و لوبيا با آب طبخ ميشود. غذاي بعدي  Irioاست که به اشکال مختلف طبخ ميشود و مواد مصرفي آن عبارت از آرد گندم و يا ذرت، سبزيجات و سيب زميني است که با يکديگر مخلوط ميشود. غذاي ديگر Mukimo که متشکل از سيب زميني، ذرت و لوبياي کوبيده است که همچون اوگالي مخلوط و سپس سرخ ميشود. غذای دیگر اوگالي است، اوگالی آرد ذرت است که با آب طبخ و با سبزيجات خورده ميشود. مردم اين منطقه بسيار به گوشت بز علاقه دارند و با گوشت بز غذايي بنام Mutura که يک نوع سوسيس بزرگ است تهيه ميکنند، اين سوسيس معروف به  African Sausaje ميباشد. اين غذا در مراسم ويژه و عروسي ها طبخ مي شود و اصولا غذاي بزرگان قبيله است، نوع استفاده از مواد غذايي در ميان اين قبايل بر گرفته از سنت آنان و دين در آن دخالتي ندارد. قبايل استان ريفت ولي شامل قبايل ماسايي، تورکانا و کالنجين است که همگي دامدار مي باشند. عمده ترين غذاي مردم اين منطقه شير است که به شکل طبیعی، جوشيده و ماست مصرف ميشود. در زماني که شير کافي در دسترس نباشد آنرا با خون گاو که از گردن حيوان مي گيرند مخلوط و خورده ميشود. غذاي دوم گوشت احشام است. ماسايي ها ساير گوشت ها را از جمله گوشت مرغ و ماهي را حرام ميدانند و اگر کسي از اين گوشتها مصرف نمايد وي را به منزل خود راه نمي دهند. گوشت قورمه Olpurda است. غذاي گوشتي ديگر ياماچوماNyama choma است که ماسايي ها آنرا به سه طريق طبخ مي کنند، ياماچوما گوشت ناحيه دنده دام است که بصورت کبابي طبخ ميشود. در گذشته اوگالي جزو رژيم غذايي مردم اين منطقه نبوده است ولي در حال حاضر آنان اوگالي را با شير و يا گوشت مي خورند. ضمنا برخي تيره هاي قبايل ماسايي، تورکانا و کالنجين خوردن سبزيجات را حرام مي دانند. حلال و حرام استفاده از مواد غذايي در اين قبايل تابع سنت هاي قبيله اي بوده و دين در آن دخالتي ندارد. مردم منطقه درياچه ويکتوريا که مردم قبيله لوو مي باشند ماهي گير بوده و کشاورزي در بین آنان در مقياس بسيار کمي شامل کاشت ذرت و گندم انجام مي پذيرد. غذاي عمده مردم اين منطقه اوگالي و ماهي است. ماهي کوچک Ngeke، ماهي بزرگ Mbuta و ماهي بسيار ريز Omena مورد علاقه مردم است. مردم اين منطقه از سبزيجات نيز در سطح محدودي استفاده مي کنند. مردم استان غربی که از قبيله کشاورز لويا هستند بيشتر به کاشت ذرت، موز و برخي سبزيجات و مرغداري اشتغال دارند. اوگالي که معروفترين غذاي کنيايي ها است خوراک اصلي آنان مي باشد که آنرا با سبزي هاي محلي خود طبخ مي نمايند. سبزي هاي سنتي اين قبيله Murere و Sakaa نام دارد. در صورت برگزاري مراسم جشن اوگالي به همراه مرغ تناول مي شود. غذاي دوم اين قبيله موز است که آنرا بهمراه آب مي پزند. غذاي ديگرCassava نام دارد که نوعي اوگالي است که با شلغم طبخ مي شود.

 نوع غذا در رستوران ها به طبقات اجتماعي بستگي دارد. فقرا معمولا در کيوسک هايي که بنام Juakali Kiosks معروف ميباشد غذاهايي را بين 5 تا 50 شلينگ تهيه مي نمايند. عمده ترين غذاي ارائه شده در اينگونه رستوران ها Sukuma Wiki نام دارد که اين غذا در زبان سواحيلي به معناي هفته را جلو انداختن مي باشد، چرا که بسیاری بدلیل فقر هر هفت روز هفته همين غذا را ميخورند. غذاي ديگر Uji نام دارد که آرد گندم و يا ذرت ميباشد که با آب جوشانده و طبخ مي شود. چاي و نان چاپاتي و چاي و کيک مندازي نيز در کيوسک ها ارائه مي گردد. غذاي ديگر giteri است که غذاي مورد علاقه قبيله کيکويو ميباشد. مردم طبقه متوسط در رستوران هاي معمولي غذاهايي را بين 50 تا 300 شلينگ تهيه ميکنند. سيب زميني سرخ کرده، پيلو، مرغ، سوسيس، کباب، اوگالی، برياني، ياماچوما و برنج و ماهي در اين رستوران ها عرضه ميشود. براي مردم متمول در رستوران ها و هتل ها غذاهاي مختلف برای سلايق گوناگون پيدا ميشود که قيمت آنها بين 300 تا 3000 کنيا شلينگ مي باشد.

 از نظر نوشيدني در سواحل چاي سياه بهمراه برخي پودرهاي (ماسالا) افزودني صرف مي شود، قهوه ترش نيز مورد علاقه مردم است. آب ميوه هاي کوکونات و منگو نيز در اين ناحيه به وفور يافت ميشود. در استان شمالشرقي چاي بهمراه شير صرف ميشود. در استان مرکزي و مونت کنيا چاي به همراه شير و مصرف قهوه در سطح کم مرسوم است. نوشيدني اين ناحيه جوشانده آرد گندم و يا ذرت است که با شکر مخلوط و  Ujiنام دارد.  در منطقه ريفت ولي چاي بهمراه شير مورد علاقه مردم است . در اين ناحيه کمتر چاي نوشيده مي شود.  در شهرهاي بزرگ کنيا انواع و اقسام نوشابه ها و آب ميوه،  در فروشگاهها و رستوران ها عرضه و مصرف مي شود.